Τετάρτη 16 Απριλίου 2014

«Ο ηγέτης οδηγεί στην έξοδο από την κρίση»

Πρόσφατα γιορτάστηκαν τα 100 χρόνια από την Ένωση της Κρήτης στο «σώμα» της μητέρας Ελλάδας.

Με την ευκαιρία, αξίζει να σταθούμε στην εμβληματική φυσιογνωμία του Ελευθέριου Βενιζέλου, ο οποίος ξεκίνησε και ανδρώθηκε πολιτικά ως μπροστάρης στον αγώνα για την κρητική αυτονομία και εμφανίστηκε στην ελληνική πολιτική σκηνή σε μια περίοδο που οι Έλληνες πολιτικοί δεν γοήτευαν πια τόσο, η δημοσιονομική κατάσταση δημιουργούσε ισχυρή δυσαρέσκεια στο λαό που οδηγούσε σε μια κριτική έντονα απαξιωτική για το ξεπεσμένο παραδοσιακό σύστημα διακυβέρνησης και τα «παλαιά κόμματα». Η κριτική ακουμπούσε ακόμη και το θεσμό της Βασιλείας. Ήταν προφανές ότι το πολιτικό σύστημα χρειαζόταν επειγόντως νέα πρόσωπα, νέες αρχές, ισχυρές αξίες. Η δε χώρα είχε ανάγκη από πλήρη ανασυγκρότηση και αμυντική θωράκιση, διότι η Τουρκία διαρκώς – αλλά και άλλοι γείτονές μας – καιροφυλακτούσαν ιδίως για τα εδάφη εδώ στη Βόρεια Ελλάδα. Έτσι, ξεσπά το κίνημα στου Γουδή, ανήμερα της Παναγίας του 1909. Το παλαιό πολιτικό σκηνικό καταρρέει και το Κρητικό Ζήτημα έχει συμβάλει ιδιαίτερα σε αυτό.
Ο Βενιζέλος καλείται τότε στην Αθήνα, στην αρχή ως διαιτητής και κατόπιν ως πρωθυπουργός της Ελλάδας, για να αναδειχθεί στον μεγάλο εθνικό ηγέτη που γνωρίζουμε. Χαρακτηρίστηκε ως ο αριστοτέχνης της έγκαιρης ενέργειας και της υλοποίησης του εφικτού, που δεν θα το θυσίαζε για το ιδεώδες ή το συναίσθημα. Αντιστάθηκε μάλιστα με κάθε ευκαιρία στη δημαγωγία και δεν δίσταζε να αναλαμβάνει το κόστος να δυσαρεστήσει προς στιγμήν το λαό.

Έφτιαξε υπουργικό συμβούλιο με τους αξιότερους ανθρώπους, χωρίς διακρίσεις σε πολιτικούς φίλους και αντιπάλους. Ενέπνευσε εμπιστοσύνη και αισιοδοξία στο λαό. Προετοίμασε στρατιωτικά την Ελλάδα για τους Βαλκανικούς Πολέμους που κατέληξαν στην απελευθέρωση της Θεσσαλονίκης και την οριστική ένωση της Κρήτης με την Ελλάδα. Η πολιτική του ταυτίζεται με τον εκσυγχρονισμό των θεσμών και την οργάνωση της χώρας στα πρότυπα του αστικού ευρωπαϊκού κράτους.

Δυστυχώς στις μέρες μας, παρατηρούνται ακραία φαινόμενα, ανάλογα με αυτά των αρχών του 20ου αιώνα. Απαιτείται το σχέδιο εξόδου από την κρίση να είναι πιο πειστικό, πιο κατανοητό από τους πολίτες και τελικά πιο αποτελεσματικό. Ένα σχέδιο στα πρότυπα της πολιτικής Βενιζέλου. Κι αν πει κανείς ότι επιτεύγματα σαν τα δικά του γίνονται μόνο κάθε 100 χρόνια, λοιπόν, φέτος συμπληρώνονται 100 χρόνια από τότε που η Ελλάδα του Βενιζέλου πάτησε γερά στα πόδια της και η Κρήτη έζησε το όνειρο της Ένωσης.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου